Revash/Leimebamba
Het hotel ligt aan een toevoerweg naar het centrale plein waardoor er de hele nacht door auto's over de weg vol kuilen rijden, de Peruanen vinden het ook nodig om bij elk kruispunt even te toeteren, ook 's nachts, daarnaast komen er 's nachts veel lallende jongeren langs. Oordopjes zijn echt noodzakelijk voor een goede nachtrust.
Het ontbijt bestaat alle ochtenden uit nogal droge broodjes gemaakt met varkensvet, gebakken ei, jam, een kop koffie en een glas papaya sap en wordt geserveerd door een alleraardigste mevrouw in haar winterjas, zo koud is het 's ochtends. Wij zitten ook alle dagen warm gekleed aan de ontbijttafel.
Vandaag gaan we naar de mausoleums van Revash. Kennelijk hadden we de vertrek tijd niet goed begrepen en kwamen dus te laat bij het vertrekpunt, gelukkig heeft Janet de boel goed geregeld en worden we 5 minuten later alsnog opgepikt. We hebben Jeffrey weer als gids. We halen ook nog 2 dames uit Lima op bij hotel villa Paris, wanneer ze zien dat wij ook in de bus zitten worden we enthousiast begroet. De rit naar Revash duurt 2 uur en gaat het eerste stuk over een voor ons bekende weg naar Kuelap. In de bus zit een ouder stel uit Israël , een jong stel uit Amerika, de jongen zit in de bus op zijn laptop te werken, later blijkt dat zij allebei al reizende over de wereld online werken en opdrachten maken. Van de hoofdweg af gaan we wederom over een zanderige weg via kleine dorpjes naar een dorp San Antonio wat op 2807 meter ligt. En ja hoor we gaan weer via een pad 2 km naar beneden, deels luie trappen en deels pad, het laatste stuk gaat weer over een smal pad en diepe afgronden, ben extra voorzichtig bij de overhangende rotsen en zorg ervoor dat mijn rugzak me niet in onbalans brengt! De mausoleums bevatten mummies van de Chachapoyans maar er zijn ook attributen van de Inca cultuur gevonden. Bijzonder is dat hier de zelfde symbolen voorkomen als in de stad der doden maar ook in Palenka Mexico! Op de weg omhoog wordt mijn rol als barmhartige Samaritaan weer bevestigd, het stel uit Israël (70 en 71 jaar) heeft geen water bij zich, dus hebben we hen maar een van onze flesjes gegeven. Het laatste stuk omhoog heeft een van de vrouwen uit Lima veel moeite om alle traptreden te nemen dus bied haar mijn arm als steun en praat op haar in om vol te houden. Uiteindelijk is ze hartstikke trots dat ze het maar heeft volbracht. 's middags kon ze al bijna niet meer lopen van de spierpijn.
We gaan op weg naar Leimebamba voor de lunch. Als we in Leimebamba aankomen lijkt het als of er een ontvangst comité voor ons klaarstaat met muziek en allerlei notabelen met versierselen op. Het restaurant is zo mogelijk nog armoediger dan de vorige. Er wordt een grote pan soep op tafel gezet, aardappelen,rijst en wat sla.
Na de lunch gaan we naar het museum van Leimebamba. In het museum wordt de geschiedenis van de Chachapoyans uitgebeeld. Het museum heeft een collectie van ruim 200 mummies, deels met huid en deels als skeletten. Er mogen geen foto's van gemaakt worden dus doen we dat ook niet!!
