van Lima naar Tarapoto
8 juli 2017
Vanochtend om 5.45 uur op ontbijten en naar het vliegveld, veel minder verkeer nu, dus doen er maar goed half uur over, eergister ruim een uur. Prima vlucht met Peruvian airlines. Op de luchthaven natuurlijk geen Pim, wel veel mototaxies! Toch met Pim naar Tarapoto. Eerst naar het fabriekje in wording, moet nog wel wat gebeuren! Daarna het centrum waar plaatselijke hooligans met veel lawaai rondhangen en lunchen in restaurant met geweldig uitzicht over de omgeving. Je wordt wel gek van alle knetterende mototaxies. Op naar Lamas een indianen stadje 20 km van Tarapoto op ongeveer 800 meter hoogte, onze verblijfplaats voor de komende dagen. In de middag naar de plantage van Pim en Patty. Een barre rit over een zandweg vol kuilen koeien op de weg en een riviertje aangekomen bij een indianendorp met 200 inwoners. De kinderen uit het dorp komen gelijk aangelopen en begroeten Patty en Pim hartelijk en zijn niet meer weg te slaan bij hen. Ze lopen de hele tijd achter Patty aan. Op de plantage staan al bananen en jonge ananas planten. Pim is bezig met aanplanten van 3 soorten kokosbomen en macamba hier wordt witte chocolade van gemaakt, alles op permacultuur. Er moeten nog veel varens gekapt worden maar inmiddels is ongeveer de helft beplant. De onlangs overleden kat wordt hier begraven zodat hij over perceel kan waken. De bevolking doet niet veel meer dan voetballen en wat spullen die er groeien op de markt verkopen. Volgens Pim worden ze lui doordat de overheid en verschillende NGO's gesubsidieerd worden. Proberen de kindjes aan te leren dat ze papiertjes van de snoepjes netjes moeten opruimen! In Lamas is een feestweek satcha inchik ( dit is een noo waar je olie van kan persen en vulling voor bonbons van maken) dit houd in dat er tot 3.30 uur knetterharde muziek wordt gedraaid, hebben gelukkig oordoppen bij ons.
