Wonderlijke maandag

De dag gestart met het uitleg geven over brandpreventie bij muurdoorvoeringen en lineaire uitzetting van materialen. Mengi zoekt en vind op het internet een film over sprinkler installaties, ik laat een filmpje zien over lineaire uitzetting van Walraven. Deo zegt dat hij na de tweede training merkt dat het werken veel makkelijker gaat en dat alle nieuw verworven vaardigheden hem daar enorm bij hebben geholpen, ik ben zo trots en blij voor hem! Ik wil hem ook voordragen om straks de trainingen van mij over te nemen, samen met Syliacus.

Na verschillende keren aan Msuya te hebben gevraagd wanneer we het bestelde materiaal op gaan halen gaan we uit eindelijk om 3 uur 'middags naar Nabaki er zat weer eens geen diesel in de auto! We gaan met een oude Bedford uit 1970 of zo, de ruitenwisser zitten er wel op maar werken niet, de kachel kan niet meer uitgezet worden, als je naar beneden kijkt kan je de weg bekijken door alle gaten die er in zitten, de passagiers deur kan alleen van buiten worden geopend en de topsnelheid is 40 km/uur. Onze chauffeur (Frank) is meest van de tijd bedreven in het "dubbelklutsen" en tussen-gas geven, een enkele keer hoor dat de tanden worden gepoetst.

Bij Nabaki aan gekomen zijn Geoffrey en zijn medewerkers bezig met het uitpakken van een vrachtautootje en lijkt het of hij geen aandacht aan ons besteed, we kopen toch voor zo'n 6 duizend euro aan goederen bij hen! Ze zijn overgoten met een arrogantie sausje lijkt het. De bestelde spullen staan op een andere lokatie of we ze daar maar op willen halen. Daar aangekomen lijkt het of dat ze magazijn opruiming hebben gehouden en alle restjes aan ons hebben verkocht, ik ben behoorlijk pissig en in staat om de hele zooi te laten staan. Kom er ook weer achter dat als je ze een centimeter ruimte geeft, ze die pakken. Ik heb een zonneboiler besteld, krijg niet de kleinste uitvoering maar de grootste en waarschijnlijk ook de duurste. Het blijven boefjes!! Het regent inmiddels pijpenstelen en de weg is veranderd in een snelstromend riviertje! 

Op de terugweg worden we 2 keer aangehouden door de verkeerspolitie. De eerste agent kijkt met een streng gezicht naar ons, we hebben geen gordel om, maar ja die zit er ook niet in! Hij vraagt nog wat en loopt dan naar voren en ziet het kenteken, dit begint met ST wat inhoud dat het een overheids auto is. Msuya zegt dat de agent zich daar niet aan wil branden! De 2e controle is door een goedlachse agent hij opent de deur aan de passagierszijde (kan ook alleen maar van buiten af!) en wij krijgen allen een hand van hem, hij maakt een paar opmerkingen, wat bij mijn medepassagiers tot hilariteit leidt. De agent zegt dat hij van oude auto's houdt, doet de deur dicht en zwaait ons uit.

Op het centrum aangekomen staat er een enorme vrachtwagen die damwandplaten aan het lossen is, we kunnen er niet langs en moeten nog meer dan een half uur wachten voordat ze klaar zijn met lossen. Het lossen gebeurt door 4 man waarvan 2 op teenslippers met het logo van Nike alleen dan anders geschreven Neki! Ik houd mijn hart vast de man die het dichts bij de vrachtwagen staat moet elke keer als de platen uit de wagen getrokken worden de plaat zeer goed vast houden, als hij hem laat vallen zijn tenen er af! Om alles te controleren zijn er 4 mannen en een vrouw aanwezig om de boel op te schrijven, de een zegt hoeveel platen er per keer gelost zijn (2 of 3) de ander vraagt het voor de zekerheid nog eens na de 3e schrijft het op en er staat nog een mannetje die het op zijn telefoon bijhoudt. Daarna worden de lengte en de breedte nog eens grondig gecontroleerd door al deze personen.

Terug in het hotel staat de manager van het hotel bij de receptie, we praten wat over wat ik aan het doen ben op het ATC en hij biedt me spontaan een baan aan als marketingmanager of manager facilitaire zaken en de keuken. Wellicht wat voor na mijn pensionering!!! haha.