Cocomobiel

Ik ga met Pim mee om kokosschaafsel op te halen in een dorpje met de naam Bellavista. Voordat we gaan eerst nog een stop bij een tankstation om van onze cocomobiel de linker voorband op te pompen hij loopt al langzaam leeg zolang we hier zijn! Door naar de bank om wat cash te pinnen voor het verzenden van kokosolie naar Lima. In het fabriekje in wording samen met Trigenio nog snel een emmer kokosolie door de centrifuge gehaald zodat deze ook mee kan op transport naar Lima. 

De rit naar Bellavista is ongeveer 120 km, in Nederland zo ongeveer 1 uurtje rijden. Hier in Peru door alle gaten en knippen in de weg en de mototaxis op de weg duurt het hier ruim 2 uur. Het is de snelweg van Tarapoto naar Lima maar een stuk van 15 km is erg slecht met gaten van wel 40 cm, vermoedelijk door corruptie is dit stuk niet opgeknapt, het is al meerdere jaren zo. We rijden achter een local aan met de hoop zo het snelst te kunnen rijden, het is echter 1 gat ontwijken en vervolgens door 3 andere gaten rijden. Het is een wonder dat de banden nog heel zijn en restje van de schokbrekers dat het nog deed het ook niet begeeft. De weg gaat weer langs de Huallaga rivier dezelfde als toen we naar Le Sauce gingen. De  uitzichten over de rivier zijn weer prachtig, in de rivier liggen  allemaal eilandjes. Een stuk verderop rijden we langs enorme rijstvelden en een groot stuk met tabaksplanten met op de achtergrond tabaksschuren om de geoogste bladeren te drogen.

Bij de fabriek aangekomen blijkt dat we 10 minuten te laat zijn en alle medewerkers aan het pauzeren we moeten 20 minuten wachten voordat de poort opengaat.

In de fabriek werken  ongeveer 20 mannen en vrouwen en ze verwerken meer dan 120.000 kokosnoten per jaar. 

Onze cocomobiel wordt volgeladen met 20 zakken kokosschaafsel totaal gewicht 500 kg! De medewerkers staan met verwondering te kijken hoe we alles erin en op krijgen. Carlos de voorman bekijkt het allemaal en zegt dat het goed komt. De auto staat nu wel behoorlijk achterover en stuurt wel erg licht. Dat wordt nog een hele uitdaging met de slechte weg in het vooruitzicht , ongeveer 100 nogal hoge verkeersdrempels en over een bochtige weg ! We rijden in een laag tempo richting Tarapoto en maken onderweg nog wat stops om de uitzichten te fotograferen.

20 km voor Tarapoto staat een grote politiecontrole! De agent vraagt naar de papieren en constateert dat wij vracht vervoeren en op de papieren staat dat het om personenvervoer gaat. Pim legt aan hem uit dat het een noodgeval was omdat hij geen ander vervoer kon krijgen en de kokos hard nodig heeft. De agent gaat morrend akkoord met deze uitleg en we mogen doorrijden. Pim zegt dat hij alleen uit was op geld en hij tot de conclusie was gekomen dat hij van ons geen geld ging krijgen. Ik denk in Nederland waren we van de weg gehaald. Pff.

We bereiken veilig Tarapoto en lossen de 500 kilo bij het fabriekje in wording. 

Al met al weer een enerverend dagje.

Morgen alweer naar Lima! De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt!