Dag 4 in de jugle

24 juli 2017 - Iquitos, Peru

We gaan met de sloep op pad. Voordat we kunnen instappen wordt de boot leeg geschept door Miguel, dit moet voor elke trip en soms ook onderweg moet er geloost worden. De naden van de sloep zijn niet helemaal water dicht! Na 15 minuten varen gaan we weer de jungle in.

Verbazingwekkend is het elke keer weer te ontdekken hoeveel leven er hier is, onder elk blad, op elke boom en onder elk stukje schors zit wel een dier. Er zijn ook veel samenwerkingen in de jungle, de boom en de bromelia helpen elkaar, de schildpad en de vlinder. Op onze tocht van vandaag zien we onder andere veel verschillende vlinders waarbij er een bij is mete en tijgerprint, hagedis, salamander, groene parkieten en een prachtige zwarte rups met fel groene strepen, 8 op schoentjes lijkende oranje achterpootjes, 6 oranje voorpootjes en een knal rode kop. De gids verteld dat wanneer een jongeman geen meisje kan vinden de locals deze rups in zijn bed leggen. Even verderop komen we bij een lagune, hier zit een kolonie prachtige vogels die ook al in de pre historie voorkwamen, alleen toen waren ze veel groter. De kop heeft wel wat weg van de kraanvogel en de vleugels zijn oranje bruin gekleurd.  In een soort kokosnoot-achtige vrucht zit een grote witte larve, locals vinden dit  een lekkernij, wij passen.

WP_20170725_16_29_19_Pro

De boottochtjes worden steeds lastiger vanwege de dalende waterstand en alle bomen die in het water liggen. Het blijft moeilijk voor te stellen dat de waterstand in het regenseizoen 8 meter hoger staat en de bevoorrading van de lodge helemaal met bootje gedaan kan worden.

Terug in de lodge gaan we lekker het zweet er afspoelen, we hebben voor het eerst warmwater!

 De koffer weer inpakken voor de reis naar Tarapoto, weg van de jungle vol leven, weg van de muggen!, weg van een alleraardigste groep mensen uit Chili, Engeland, Lima, Frankrijk en Spanje, weg van het behulpzame, zorgzame en vriendelijke personeel van Jacamar Lodge Expeditions, weg van de kleine 9 jaar oude Mariano met de altijd aanwezige lach op zijn gezicht.

Op het moment dat we weggaan valt  er een tropische bui en veranderd alles in een vette modderboel en wordt alles spekglad! We gebruiken onze nood poncho maar om nog een beetje droog over te komen.  Eenmaal op de boot die ons over de rio Amazona vaart ziet de vrouw van de schipper dat onze schoenen hellemaal onder de modder zitten en biedt aan ze voor ons schoon te borstelen. Dicht bij de haven van Iquitos spotten we als nog de dolfijnen die we gisteren niet konden vinden.

De batterijen van onze telefoons en camera zijn allemaal leeg (maar 4 uur per dag stroom) en geen idee hoelaat het is. In de haven aangekomen staat er mototaxi voor ons klaar die rapido naar het reisbureau gaat. Daar nog even handje schudden en vooral de mededeling gekregen om een positief verhaal op Tripadviser te schrijven. In de klaar staande mototaxi gesprongen en snel naar de luchthaven, nornaal 40 minuten de eigenaar van het reisbureau drukt de driver op het hart ons op tijd op het vliegveld af te leveren.

 Maar dit is Peru, onderweg stopt de mototaxi en de driver vraagt ons om uit te stappen. De schrik slaat ons om het lijf, combustible  roept hij en lacht wat ongelukkig, we hebben geen idee wat hij bedoelt en stappen maar uit. De mototaxi wordt op zijn zij gelegd en daarna weer terug, we stappen weer in en rijden naar het eerstvolgende benzine station om voor 5 soles brandstof te tanken.  Hierna mengen we ons weer in de race tussen motoren, mototaxies en walmende bussen (chasis met gammel omhulsel en bankjes) en komen om 5 voor 6 aan op de luchthaven,  de driver verontschuldigd zich verschillende keren, wij zijn blij dat we uberhaupt op de luchthaven zijn.  Gelukkig heeft onze vlucht volgens goed Peruaans gebruik ook 35 minuten vertraging en zijn dus ruim op tijd!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s